بسمه تعالی

      دفاع هم بلدیم  ! 

در یک ماه گذشته نامه 58 (57+1) اقتصاد دان به رئیس جمهور یکی از موضوعات داغ فضای سیاسی کشور بود نامه ای که در 13 بند نوشته شده بود و در آن به مشکلات اقتصادی کشور که طی دو سالی که دولت نهم به روی کار آمده اند اشاره کرده بود .
قبل از هر چیز می‏خواستم بدانم که این 58 (57+1) اقتصاد دان در دوره های قبل کجا بودند ؟! اینکه این اولین باری است که اقتصاد دانان عزیز به خود آمدند و شرایط را بغرنج دیدند و بنا به وظیفه ملی خود به گوشزد کردن اشتباهات دولت دست زدند ؟! یا اینکه تا به حال اصلا مشکلی نبوده و تمام مشکلات در دوره دولت نهم بروز کرده اند ؟!
با سوال از افراد مطلع به جواب سوال خود پی بردم و متوجه شدم که شبیه به این نامه در دوره های قبل هم وجود داشته ونه تنها این اولین بار نیست بلکه شبیه به نامه هم به دست آقای هاشمی رفسنجانی ( سردار سازندگی ) و هم به دست آقای خاتمی ( سردار اصلاحات ) رسیده است .
بعد از مطلع شدن از وجود چنین نامه هایی در دوره های قبل ، کنجکاو شدم بدانم عکس العمل آقایان در برابر نامه عالمان علم اقتصاد چه بوده است ؟! باز هم همان افراد مطلع به کمکم آمدند و این گونه پاسخم گفتند :
رئیس دولت های پنجم و ششم با این نامه به طرز کاملا منفعلانه ای برخورد کرد ، به طوری که حتی با بعضی از این اقتصاد دانان به تندی برخورد شد . و اما رئیس دولت های هفتم و هشتم ! رئیس خوشرو و خوش لباس دولت اصلاحات که خود به شخصه علاقه ی زیادی به ایشان دارم ! ایشان با پیاده کردن سیاست (( شنر دیدی ندیدی )) به استقبال عالمان علم اقتصاد رفتند . اقتصاد دانان نامه دادند ، دولت نامه را دریافت کرد و همان سیاست شتر دیدی ندیدی ای که در بالا ذکر آن رفت .
ایام به همین منوال گذشت تا اینکه دولت نهم به روی کار آمد و دوسال از عمر چهار ساله و خدای نکرده هشت ساله آن سپری شد و طبق سنوات گذشته اقتصاد دانان کشور دست به کار شدند . این بار که تعدادشان به 58 (57+1) نفر می رسید به گوشزد کردن مشکلات اقتصادی کشور در نامه ای 13 بندی اقدام کردند . ولی دست قضا این بار برای آنان سرنوشت دیگری را رقم زده بود .
در روز های اولیه انتشار این نامه همانطور که از رئیس دولت ، جناب آقای دکتر احمدی نژاد ، و اخلاقی که از حضرت ایشان سراغ داشتیم ، نامه را دسیسه دشمانان دولت و بدخواهان قلمداد کردند ولی در روز های بعد ورق برگشت . رئیس جمهور مردمی و عدالت محورمان ، جناب آقای دکتر احمدی تژاد اقتصاد دانان را به مناظره دعوت کردند !!
هم اکنون که من به نگارش این سیاهه مشغول هستم ، یک هفته ای است که جلسه ی 58 (57+1) اقتصاد دان با رئیس جمهور با تمام کاستی های آن برگزار شده است .ولی اگر بخواهیم به انصاف سخن گفته باشیم و از خط حق دور نشده باشیم باید این حرکت رئیس جمهور را با تمام انتقاداتی که به ایشان وارد است گامی مثبت در جهت اصلاح امور بدانیم . چرا که همانطور که در بالا رفت سابقه نداشته است که به این نامه که در سنوات گذشته هم شبیه به آن دیده شده است توجه شده باشد چه برسد به آنکه نگارندگان آن را به مناظره فرا خوانند ! .
امید است که هر دو طرف این نامه یعنی دولت و اقتصاد دانان این فرصت را غنیمت شمرده و از فضای ایجاد شده به نحو احسن برای اصلاح امور استفاده کنند .
                                                                                                                                         چنین باد
  

...

باز ما ماندیم و شهری بی تپش
وآنچه کفتار است و گرگ و روبه است

گاه میگویم فغانی برکشم
باز می بینم صدایم کوته است

دکتر علی شریعتی

بسمعه تعالی

کاهش سود تسهیلات بانکی ، درست یا نادرست ؟!

چندی پیش مبنی بر دستور رئیس جمهور، آقای دکتر احمدی نژاد بانک های خصوصی و دولتی موظف به کاهش سود تسهیلات بانکی شدند . یه طوری که سود تسهیلات بانک های دولتی ( با کاهش دو درصدی) از 14% به 12% و بانک های خصوصی ( با کاهش 5 درصدی ) از 17% به 12% کاهش یافت . این در حالی است که اغلب کارشناسان مسائل اقتصادی، تصمیم رئیس جمهور مبنی بر کاهش سود تسهیلات بانکی را در شرایط فعلی که اقتصاد ایران با رکود تورمی روبرو است را تصمیمی نابجا و غیر کارشناسانه می دانند .

آقای دکتر احمدی نژاد این تصمیم را در حالی اتخاذ کرد که شورای پول و اعتبار بانک مرکزی این نرخ را برای بانک های دولتی در سال جاری 14% و برای بانک های خصوصی 15% اعلام کرده بود .

کاهش سود تسهیلات بانکی به این مقدار ( بانک های خصوصی 5 درصد و بانک های دولتی 2 درصد ) تبعاتی را برای اقتصاد بیمار ایران که در شرایط رکود تورمی ( تورکود) به سر می برد در پی خواهد داشت که به اختصار به مواردی  از آنها اشاره خواهد شد :

کاهش نرخ بهره ( سود تسهیلات بانکی ) در شرایط فعلی منجر به افرایش سرمایه گذاری و در نتیجه افزایش تقاضای کل خواهد شد . افزایش تقاضای کل در شرایط تورمی سطح عمومی قیمت ها را افزایش خواهد داد ( ایجاد تورم خواهد کرد) ؛ به طوری که در شرایط تورمی، کاهش نرخ بهره به اجماع اکثر اقتصاددانان پاشیدن بنزین روی آتش تورم است . این مورد علاوه بر استدلال تئوریک، از پشتوانه تجربی اتفاق تلخ سال 85 به ویژه در حوزه مسکن نیز برخور دار است .

ادامه دارد ...

با سلام خدمت دوستان عزیز

دوست دارم تو این وبلاگ دغده های یک دانشجوی رشته اقتصاد نظری رو بیان کنم . دغدغه هایی که در جامعه بااونهابرخورد می کنم و لی خوب جوابی برای اونها پیدا نمی کنم . دغدغه هایی چون فقر، بیکاری و کارهایی که دولتمردان کشورم انجام میدن که با اونها مبارزه کنن ولی حیف که  جز وخیم تر شدن اوضاع کمکی به مردم کشورم نمیکنند .از خدا میخوام که منو تو این راه کمک کنه تا بتونم بلکه گوشه ای کوچیکی از این مشکلات رو بازگو کنم و مواردی که به ذهن ناقصم برای اصلاح امور میرسه رو بیان کنم .

به امید او

بسم الله . . .